با پایگاه سایبری الاحد در یک مطلب تازه از حدیث و سخنان بزرگان همراه باشید :
محبوبترین مؤمن نزد خداوند، کسی است که مؤمن فقیری را، در تنگدستی دنیا و گذران زندگی، یاری رساند.
احادیثی درباره احسان و نیکوکاری
إنَّ اللَّهَ یأمُرُ بِالعَدلِ و الإحسانِ
خداوند به عدل و احسان فرمان میدهد . (سوره نحل، آیه ۹۰)
امام علی علیه السلام :
کَما تُعینُ تُعانُ
آن گونه که یاری میکنی ،یاری میشوی.
غررالحکم و دررالکلم ، ح ۷۲۰۹ .
——————————————-
امام صادق علیه السلام :
اَیُّما مُؤمِنٍ نَفَّسَ عَن مُؤمِنٍ کُربَهً ، نَفَّسَ اللَّهُ عَنهُ سَبعینَ کُربَهً مِن کُرَبِ الدُّنیا و کُرَبِ یَومِ القیامَهِ
هر مؤمنی که گرفتاری مؤمنی را بر طرف کند، خداوند هفتاد گرفتاری دنیا و آخرت را از وی دور میسازد.
مستدرک الوسائل ، ج ۱۲ ، ص ۴۱۳ .
——————————————-
امام علی علیه السلام:
إنَّ أحَبَّ المُؤمنِینَ إلَی اللَّهِ مَن أعانَ المُؤمِنَ الفَقیرَ مِنَ الفَقرِ فی دُنیاهُ و مَعاشِهِ
محبوبترین مؤمن نزد خداوند، کسی است که مؤمن فقیری را، در تنگدستی دنیا و گذران زندگی، یاری رساند.
تحف العقول ، ص ۳۷۶ .
——————————————-
امام صادق علیه السلام :
اللَّهُ فی عَونِ المُؤمِنِ، مادامَ المُؤمِنُ فی عَونِ أخیهِ
خداوند در پی یاری مؤمن است، تا وقتی که مؤمن در پی یاری برادر خویش است.
بحار الأنوار ، ج ۷۴ ، ص ۳۲۲ .
——————————————-
امام صادق علیه السلام:
تَواصَلوا و تَبارُّوا و تَراحَموا و کُونُوا إخوَهً بَرَرَهً کَما أمَرَ کُمُ اللَّهُ
با یکدیگر پیوند داشته باشید و به هم نیکی کنید، و با یکدیگر مهربان باشید و همچنان که خداوند به شما دستور داده است، برادرانی نیکوکار باشید.
الکافی ، ج ۲ ، ص ۱۷۵.
——————————————-
امام کاظم علیه السلام:
إنَّ لِلّهِ عِباداً فِی الأرضِ یَسعَونَ فی حَوائجِ النّاسِ هُمُ الآمِنونَ یَومَ القِیامَهِ
خداوند در زمین بندگانی دارد که برای برآوردن نیازهای مردم میکوشند؛ اینان ایمنی یافتگان روز قیامتاند.
الکافی ، ج ۲ ،ص ۱۹
——————————————-
رسول اکرم صلى الله علیه و آله:
اِنَّ القَومَ لَیَکونونَ فَجَرَهً وَ لا یَکونونَ بَرَرَهً فَیَصِلونَ اَرحامَهُم فَتَنمى اَموالُهُم وَ تَطولُ اَعمارُهُم فَکَیفَ اِذا کانوا اَبرارا بَرَرَهً!؟
مردمى که گناهکارند و نه نیکوکار، با صله رحم، اموالشان زیاد و عمرشان طولانى مى شود. حال اگر نیک و نیکوکار باشند، چه خواهد شد!؟
کافى(ط-الاسلامیه) ج ۲، ص ۱۵۵، ح ۲۱
——————————————-
امام على علیه السلام:
کَثرَهُ اصطِناعِ المَعروفِ تَزیدُ فِى العُمُرِ وَ تَنشُرُ الذِّکرَ ؛
زیاد کار نیک انجام دادن، عمر را مى افزاید و نام را پرآوازه مى سازد.
تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص ۳۸۶ ، ح ۸۸۳۰
——————————————-
امام صادق علیه السلام :
اَلبِرُّ وَ حُسنُ الخُلقِ یَعمُرانِ الدّیارَ وَ یَزیدانِ فِى الاعمارِ ؛
نیکوکارى و خوش اخلاقى، خانه ها را آباد و عمرها را طولانى مى کنند.
کافى(ط-الاسلامیه) ج ۲، ص ۱۰۰، ح ۸
——————————————-
رسول اکرم صلى الله علیه و آله :
(لأَمیرِ المُؤمِنین علیه السلام) أَ لا اُخبِرُکُم، بِأَشبَهِکُم بى خُلقا؟ قالَ: بَلى یا رَسولَ اللّه قالَ: أَحسَنُکُم خُلقا، و َأَعظَمُکُم حِلما، وَ أَبَرُّکُم بِقَرابَتِهِ وَ أشَدُّکُم مِن نَفسِهِ إِنصافا
(به امیرالمؤمنین علیه السلام فرمودند) آیا تو را خبر ندهم که اخلاق کدام یک از شما به من شبیه تر است؟ عرض کردند: آرى، اى رسول خدا. فرمودند: آن کس که از همه شما خوش اخلاق تر و بردبارتر و به خویشاوندانش نیکوکارتر و با انصاف تر باشد.
مکارم الاخلاق ص ۴۴۲
——————————————-
اهمیّت و فضیلت احسان
ـ اِکْتِسابُ الحَسَناتِ مِنْ اَفْضَلِ المکاسِبِ.
تحصیل نیکی ها از برترین کسب هاست.
ـ رِأسُ الدِّینِ اِکْتِسابُ الحَسَناتِ
اساس دین به دست آوردن نیکی هاست.
ـ قَدْرُ کُلُّ اِمْرِیٍ ما یُحْسِنُهُ
منزلت هر شخصی به اندازه کارهای خیری است که انجام می دهد.
ـ الاِحسانُ یَسْتَرِقُ الاِنْسانَ
احسان انسان را مدیون و بنده می کند.
ـ جِماعُ الْخَیْرِ فی اَعمالِ البِرِّ
تمام خوبی ها در انجام دادن کارهای نیک است.
ـ اَفْضَلُ الاِیمانِ الاِحْسانُ
برترین ایمان نیکی کردن است.
ـ زِیْنَهُ الاِسْلامِ اِعْمالُ الاِحْسانِ
احسان کردن زینت اسلام است.
ـ مِنْ شَرَفِ الْهِمَّهِ بَذْلُ الاِحْسانِ
بذل احسان نشانه بلندی همّت است.
ـ سَبَبُ المُحَبَّهِ الاِحْسانُ
احسان سبب ایجاد محبت و دوستی است.
ـ لِکُلِّ حَسَنَهٍ ثَوابٌ
برای هر کار نیکی پاداش هست.
ـ الاِنسانُ عَبْدُالاِحْسانِ
انسان بنده احسان و نیکی است.
ترغیب و تشویق به احسان
ـ اَحْسِنْ یُحْسَنْ اِلَیْکَ.
نیکی کن تا در حق تو احسان و نیکی شود.
ـ اِغْتَنِمْ صَنایِعَ الاِحْسانِ وَارْعَ ذِمَمَ الاِخْوانِ.
کارهای نیک و احسان کردن را غنیمت بشمار و تعهدهای داده شده به برادران دینی رارعایت کن.
ـ طُوبی لِمَنْ اَحْسَنَ اِلی العِبادِ وَ تَزَوَّدَ لِلْمَعادِ.
خوشا به حال کسی که به بندگان خدا نیکی کند و برای روز قیامت توشه بردارد.
ـ عَلَیْکُمْ بِالاِحسانِ اِلی الْعِبادِ وَ الْعَدْلِ فِی البِلادِ.
بر شما باد احسان کردن به بندگان و دادگستری در شهرها.
ـ عاتِبْ اَخاکَ بِالاِحسانِ اِلَیه وارْدُدْ شَرَّهُ بالاِنْعامِ عَلَیِهِ.
برادر دینی خطاکارت را با احسان و نیکوکاری سرزنش کن و شرّ او را با خوبی کردن از خودت دور ساز.
ـ عَلَیکَ بالاِحْسانِ فَاِنَّهُ اَفْضَلُ زِراعَهٍ وَ أَرْبَحُ بَضاعَهٍ.
بر تو باد نیکوکاری که آن برترین زراعت و سودآورترین سرمایه است.
ـ عَلَیْکُمْ بَصَنایعِ الاِحْسان و حُسْنِ البرِّ بِذَویِ الرَّحِمِ و الجیران.
بر شما باد انجام دادن کارهای نیک و احسان به خویشاوندان و همسایگان.
منابع:
hawzah.net
old.aviny.com
