امام هادی(ع) می فرماید از شرّ كسي كه خودش را سبك شمارد ايمن مباش

حضرت امام هادي(ع) دهمين چراغ فروزان هدايت، در نيمه‏ ي ذي حجّه‏ ي سال ۲۱۲ ق در قريه ‏اي در نزديكي مدينه به دنيا آمد. مادرش سَمانه معروف به سيّده مي ‏باشد. ابوالحسن ثالث كنيه ‏ي حضرت و هادي، نقي، مرتضي، فقيه، امين و متوكل، از القاب آن امام هستند.

مُعتَصِم، واثق، متوكل، مُنتَصَر، مُستَعين و مُعتزّ از خلفاي دوران حيات امام هادي(ع) بوده‏ اند. پنج فرزند براي آن حضرت ذكر شده است. امام هادي(ع) پس از شهادت پدر بزرگوار خود، در سن هشت سالگي به امامت رسيده و عهده ‏دار ولايت مسلمانان گرديد. آن حضرت در همان دوران خردسالي، آن چنان از علم و هوشياري و كمالات فوق العاده‏ اي برخوردار بود كه اطرافيان را حيران مي‏ نمود. امام دهم، همچنين در راستاي انتشار مكتب تشيع به تربيت شاگردان متعددي پرداخت كه حضرت عبدالعظيم حَسَني، ابن سِكّيت اهوازي، ابوهاشم جعفري، جعفر بن سهيل و اسماعيل بن مهران از آن جمله ‏اند. آن حضرت در تحكيم و استواري فقه و عقايد و فرهنگ تشيع، همت جدي و وسيع نمود و در اين راستا، كتاب‏هايي نوشت كه رساله ‏هايي در ردّ جَبْر و تَفويض، اثبات عدل، احكام دين و نيز تفسير صَحَّةُالخِلقَه و… از آن جمله ‏اند.

احادیثی از امام هادی (ع)

امام هادي‏ عليه السلام :
مَن جَمَعَ لَكَ وُدَّهُ و رَأيَهُ فَاجمَعْ لَهُ طاعَتَكَ
هر كس نهايت دوستي و رأي[نيكش] را به تو عرضه كرد ، تو نيز نهايت فرمانبري‏ات را به او ابراز كن
تحف العقول ، ص ۴۸۳ .

امام هادي ‏عليه السلام :
اُذكُر حَسَراتِ التَّفريطِ بِأخذ تَقديمِ الحَزمِ
حسرت كوتاهي كردن را با پيشه كردن دور انديشي ، ياد كن
بحار الأنوار ، ج ۷۸ ، ص ۳۷۰ .

امام هادي ‏عليه السلام :
مَن أَطاعَ اللَّهَ لَم يُبالِ سَخَطَ المَخلُوقِينَ
كسي كه از خدا اطاعت مي‏كند ، از خشم مردم باكي ندارد
بحار الأنوار ، ج ۷۱ ، ص ۱۸۲ .

امام هادي ‏عليه السلام :
الغِني قِلَّةُ تَمَنّيكَ وَ الرِّضا بِما يَكفيكَ
توانگري ، كمي آرزو و رضايت به چيزي است كه تو را بسنده است
بحار الأنوار ، ج ۷۵، ص ۱۰۹ .

امام هادي ‏عليه السلام :
مَن هانَت عَلَيهِ نَفسُهُ فَلا تَأمَن شَرَّهُ
از شرّ كسي كه خودش را سبك شمارد ايمن مباش
تحف العقول ، ص ۴۸۳ .

امام هادي ‏عليه السلام :
لاتَطلُب الصَّفا مِمَّن كَدرتَ عَلَيهِ و لَا الوَفاءَ لِمَن غَدَرتَ بِهِ
از كسي كه رابطه‏ات را با او گسسته‏اي صميميّت مخواه و از كسي كه به او وفا نكرده‏اي ، وفا طلب مكن
بحار الأنوار، ج ۷۸، ص ۳۷ .

امام هادي ‏عليه السلام :
إذا حَلَلتَ مِن أخيكَ في مَحَلِّ الثِّقَةِ فَاعدِلْ عَنِ المَلَقِ إلي حُسنِ النِّيَّةِ
هرگاه به برادرت اعتماد كردي ، به جاي مدح و ثنا [در ظاهر] نيّتت را [در باطن ]نيكو كن
بحار الأنوار، ج ۷۸ ، ص ۳۶۹ .

امام هادي ‏عليه السلام :
العُجبُ صارِفٌ عَن طَلَبِ العِلمِ ، داعٍ إلَي الغَمطِ والجَهلِ
خودپسندي، آدمي را از دانش‏جويي باز مي‏دارد و به‏ناسپاسي وانكار حق مي‏خواند
بحار الأنوار، ج ۷۲، ص ۱۹۹ .

امام هادي ‏عليه السلام :
الهَزءُ فُكاهَةٌ السُّفَهاءِ و صِناعَةُ الجُهّالِ
ريشخند كردن ، شوخي كم‏ خردان و كردار نادانان است
بحار الأنوار ، ج ۷۵، ص ۱۴۷ .

امام هادي ‏عليه السلام :
السَّهَرُ اَلَذُّ لِلمَنامِ وَ الجُوعُ يَزيدُ في طيبِ الطَّعامِ
شب بيداري ، خواب را لذّت بخش‏تر و گرسنگي ، خوراك را گواراتر مي‏كند
أعلام الدّين ، ص ۳۱۱ .

منبع: hadith.net